Red Snapper benim için özel bir grup. İlk defa onlarla tanışmam İzmir'de Kıbrıs şehitleri'nde cd satan meşhur kel eleman vasıtasıyla olmuştu. Yazları geldiğimde onlarca cd aldığım bu şahıs "bak bu Red Snapper, şahane grup dinle kesin" demişti o küçük halime. Ben de elimde çoğu bildiğim grupların albümleri olan demetin arasına onun tavsiyesi olan '
Reeled and Skinned'i koyuvermiştim. (Elemanın diğer tavsiyeleri de
Plastikman ve
Autechre albümleriydi, düşününce o adam büyük adamdı ona çok şey borçluyum) Albüm Red Snapper'ın da ilk toparlama albümüydü ve sanırım aldığım zamandan birkaç sene önce çıkmıştı. İlk dinleyişimden sonra albüme vuruldum. Deli yoğunlukta kontrbas vuruşları, bol bol gitar efektleri, efektif bir saksafon ve son derece net davul vuruşlarıyla daha ilk şarkı
Snapper'dan feleğim şaştı. Şarkıda vokal namına sadece 'Snap' diyen bir kadın vardı. O da bu vasıtayla tanıdığım
Beth Ortondu. O zamana kadar dinlediğim modern rocktan da öğeler barındırsa da jazz'ın bilmediğim sularında gezen bir müzikti karşımdaki. Keyifle dinlediğim
Jamiroquai'dan da
Incognito'dan da çok daha karanlık ve çok daha etkili bir soundla karşılaşmıştım. İlerleyen yıllarda grubun albümlerine ancak internet vasıtasıyla ulaşabilip zorlukla edinebildim. Onlar da albüm kaydetmeye devam ettiler ve 3 lp 3 tane de derleme albüm yayınladılar zaman içinde. Her albümde farklı yüzeyler bulunduğunu söyleyebilirim, her zaman kendilerini yenilemeyi başardıklarına ve yaptıkları müziğe kattıkları ruhu sonuna kadar yedirebildiklerine inancım tam. Elektronik altyapılar, trip hop, acid jazz esintileri, bir yandan rock soundu taşıyan düzenlemeler fakat bir yandan da canlı kaydın verdiği jazzy soundları her zaman kaliteliydi. Duygusal ritmi olan sözlü şarkılarda genelde tercih ettikleri Alison David gibi kadın vokaller ve genel sounda uygun sayılabilecek ve bir süre kalıcı üye olarak kullandıkları MC Det'le rap vokallerden de yararlandılar. Uzun yıllar ne dinlersin, en çok kimi seversin sorularına verdiğim cevap olageldiler. 2002de kayıtlarına ve varlıklarına uzunca süre ara verdiler, ta ki 2008 yılına kadar. 2008 de temel üçlü
Ali Friend, David Ayers ve Richard Thair birleşme kararı verdiler ve
Pale Blue Dot'ı yayınladılar. Daha önce İstanbul'a uğradıklarında kaçırdığım ve bunun için çok üzüldüğüm grup 2010 senesinde İstanbul'a tekrar uğradı ve bu sefer ben bütün benliğimle oradaydım. Benim gibi
Red Snapper'ı gerçekten seven insanları görmek çok güzeldi ama ötesinde sahnede bu adamları izlemek benim için hayatımda yaşadığım en özel anlardan birisiydi. Her albüm için ayrı güzellemeler yapabilirim ama yetersiz kalır diye düşünüyorum. Red Snapper çok özel bir kimyaya sahip çok özel bir grup, sonsuza kadar müzik yapsalar sıkılacağımı düşünmüyorum. Ama illa tercih etmek gerekilirse, dinlememiş birisi için tümüyle muhteşem, tek bir boş şarkısı olmayan
Our Aim Is To Satisfy'ı tavsiye edebilirim
. Dinleyiniz, dinletiniz, çok fazla seviniz..
